Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Μεσημεράς… Ένα μυστηριώδες πλάσμα που μόνο το όνομα του κάθε μεσημέρι, ήταν αρκετό για να μας μαζέψει από τους δρόμους και τις αλάνες και να μας οδηγήσει στον απαραίτητο μεσημεριανό ύπνο. Η φήμη του ταξίδευε γρήγορα, και οι περιγραφές του ήταν τόσο τρομακτικές για τα παιδιά…
Εκείνα τα ξέγνοιαστα Καλοκαίρια… Τότε που δεν υπήρχαν διαδίκτυο, τηλέφωνα ή υπολογιστές, κι όμως η γειτονιά και η αγαπημένη αλάνα ήταν πάντα γεμάτες παιδικές φωνές και γέλια… Η μεσημεριανή ανάπαυλα ήταν απαραίτητη για να συνεχίσουμε το παιχνίδι μας το απόγευμα, και ο Μεσημεράς φρόντιζε γι’ αυτό!
Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες… κι όμως η γλυκιά ανάμνησή τους μένει ζωντανή μέσα μας!
Εκείνα τα δικά μας ξέγνοιαστα Καλοκαίρια…
Αγγελική Λενακάκη