Εκπαίδευση και Εκπαιδευτικοί: Μάνια Περάκη Μακρή, νηπιαγωγός στο 3ο Νηπιαγωγείο Βουτών
Τo familytime.gr δίνει το λόγο στους λειτουργούς της δημόσιας εκπαίδευσης. Κάθε εβδομάδα φιλοξενούμε έναν εκπαιδευτικό, της Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Μετά τον κ. Γιώργο Κουκάκη, καθηγητή πληροφορικής στο 6ο & 44ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου και στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Αλικαρνασσού, Ηρακλείου, ο λόγος στην κ. Μάνια Περάκη Μακρή, νηπιαγωγό στο 3ο Νηπιαγωγείο Βουτών.
Λίγα λόγια για σένα…
Είμαι η Μάνια Περάκη Μακρή, είμαι Νηπιαγωγός, Κοινωνική Λειτουργός και Ειδική Παιδαγωγός. Έχω εργαστεί με παιδιά και εφήβους με ειδικές ανάγκες και με ψυχιατρικά ασθενείς σε ξενώνα αποασυλοποίησης στο Ηράκλειο (ως Κοινωνική Λειτουργός).
Στο Manchester ολοκλήρωσα το Master στην Εκπαίδευση (M. Ed.) στις Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες. Επίσης πρόσφατα ολοκλήρωσα το δεύτερο Μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Εργάζομαι ως νηπιαγωγός τα τελευταία 10 χρόνια στο 3ο Νηπιαγωγείο Βουτών. Μαζί με τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος καταφέραμε να δημιουργήσουμε τα προηγούμενα 3 χρόνια, 3 μαθητικές ταινίες, με πρωταγωνιστές τα νήπια και προνήπια του σχολείου μας, δίνοντας πολλά κοινωνικά μηνύματα.
Οι ταινίες κέρδισαν πολλά βραβεία και διακρίσεις καθώς και την αναγνώριση του κοινού που τις είδε. Εξέδωσα το πρώτο μου παραμύθι “ Φελίτσια ένα δρακάκι κάπως διαφορετικό” από τις εκδόσεις Ίτανος. Αυτό το διάστημα ετοιμάζεται το δεύτερο παιδικό βιβλίο μου “ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΟ” στο οποίο βασίστηκε η μαθητική ταινία που δημιουργήσαμε με πρωταγωνιστές τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος το σχ. Έτος 2020-21 . Επίσης πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο μου για εκπαιδευτικούς και φοιτητές -τριες σχετικά με τις συγκρούσεις σε σχολεία της πρωτοβάθμιας. :”Αιτίες και Διαχείριση συγκρούσεων εκπαιδευτικών σε νηπιαγωγεία», από τις εκδόσεις Λύχνος.
Πως συστήνεσαι στους μαθητές σου;
Είμαι η κα Μάνια και μαζί θα περάσουμε δημιουργικά αυτή την χρονιά. Είμαι εδώ για εσάς και θέλω να μου λέτε ότι νιώθετε, ότι θέλετε να μοιραστείτε και ότι ευχάριστο ή δυσάρεστο σας συμβαίνει. Μαζί θα ταξιδέψουμε σε μια θάλασσα εσείς ως καραβάκια και εγώ με τη συνάδελφο θα είμαστε ο φάρος που θα φωτίζει το ταξίδι σας. Μαζί θα εξερευνήσουμε, θα ανακαλύψουμε θα πειραματιστούμε, θα δοκιμάσουμε, θα παίξουμε, θα χαρούμε, θα μιλήσουμε, θα αναρωτηθούμε, θα εξασκηθούμε σε νέες εμπειρίες, θα χορέψουμε, θα τρέξουμε και θα μάθουμε να εργαζόμαστε σαν ομάδα, θα μάθουμε να νοιαζόμαστε για τα άλλα παιδιά, να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, να λέμε αυτό που μας συμβαίνει, να ζητάμε κάτι ευγενικά, αν κάνουμε κάποιο λάθος να το παραδεχόμαστε και να ζητάμε συγγνώμη. Θα μάθουμε τι θα πει συνεργασία, φιλία , δικαιώματα των παιδιών, σεβασμός, αλληλεγγύη.…. Έχω δύο κόρες από τις οποίες έχω μάθει πολλά και είμαι σίγουρη ότι μαζί σας θα μάθω ακόμα περισσότερα.
Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου σαν εκπαιδευτικό. Αυστηρό ή επιεική;
Θα τον χαρακτήριζα δίκαιο, δημιουργικό, πρόσχαρο, καλοπροαίρετο και με αγάπη και ειλικρινές ενδιαφέρον προς τα παιδιά –μαθητές μου. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, φροντίδα , όρια και κανόνες. Γι΄αυτό σημαντικό είναι να γίνει από την αρχή το συμβόλαιο της ομάδας μας.
Προσπαθώ να είμαι αληθινή και αυθεντική, να εξηγώ τι είναι σωστό να γίνει και τι έγινε που δεν θα έπρεπε να γίνει, προσπαθώ να κάνω τα παιδιά υπεύθυνα , να κατανοούν τις λάθος πράξεις ή συμπεριφορές. Δεν βάζω ταμπέλες δεν χαρακτηρίζω τα παιδιά, εστιάζω στις πράξεις . Δίνω έμφαση στα θετικά σημεία, στις θετικές συμπεριφορές, τα επαινώ και τους τονίζω τι έκαναν σωστά λέγοντας τους “Μπράβο’ ενθαρρύνοντάς τα και επιβραβεύοντας τα. Προσπαθώ να αναγνωρίζω τα συναισθήματα τους και να τους μάθω να έχουν ενσυναίσθηση και να μπαίνουν στη θέση του άλλου (παιδιού). Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο είναι πολύ σημαντικές γιατί τότε εδραιώνεται η εμπιστοσύνη και η αίσθηση ασφάλειας των μαθητών και των γονέων προς τις εκπαιδευτικούς και των παιδιών προς τους συμμαθητές τους. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πρωινό καθημερινό καλωσόρισμα με τις ρουτίνες (χαιρετισμούς , αγκαλιές, τραγούδια καλημέρα) τα παιχνίδια γνωριμίας και εμπιστοσύνης μεταξύ συμμαθητών και η ρουτίνα του αποχαιρετισμού κάθε μεσημέρι.
Και βεβαία μιλάμε πολύ και εξηγούμε τι είναι αποδεκτό και τι όχι ,τι είναι σωστό και τι λάθος. Και ποτέ δεν παραβλέπω την θεραπευτική αξία της αγκαλιάς. Μαζί μας, στο πλευρό μας έχουμε τους γονείς των παιδιών με τους οποίους μαζί συζητάμε για ότι θέμα προκύψει με στόχο την καλύτερη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Από ποιον παιδαγωγό έχεις επηρεαστεί;
Έχω επηρεαστεί από πολλούς παιδαγωγούς, όπως τον Φρενέ,( τα συμβούλια -συνελεύσεις, ο κινηματογράφος, οι τέχνες στο σχολείο ), από συγγράφεις όπως τον Καζαντζάκη, την Αλκυόνη Παπαδάκη, τον Αντουάν Σεν Εξιπερί, τον Χόρχε Μπουκάι , από ανθρώπους των τεχνών , από τα εργαστήρια Θεατρικού παιχνιδιού του Λάκη Κουρετζή κ.α. Με έχουν εμπνεύσει στάσεις και συμπεριφορές από δασκάλες μου στο δημοτικό, από Πανεπιστημιακούς καθηγητές, από άξιες συνάδελφους, από βιωματικά σεμινάρια και επιμορφώσεις, που ανέδειξαν καλές πρακτικές, νέες τεχνικές, ιδέες, και παιδαγωγικές εξελίξεις. Τέλος από την διαρκή ενασχόληση μου, τη “δια βίου μάθηση” καθώς και από τις δικές μου εκπαιδευτικές και επαγγελματικές εμπειρίες.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάποια πράγματα στο ελληνικό σχολείο, ποια θα ήταν αυτά;
Θα ήθελα το σχολείο μας και όχι μόνο το νηπιαγωγείο να εστιάζει στη βιωματική μάθηση, στη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη, παρέχοντας χρόνο και χώρο για εργαστήρια δημιουργικής γραφής, θεάτρου, εφημερίδας, φωτογραφίας, μαγειρικής, κηπουρικής, μουσικής και μουσικών οργάνων, γυμναστήρια με ήπια όργανα γυμναστικής, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις των μαθητών -τριων. Να βασίζεται στην ομαδοσυνεργατική και διαθεματική προσέγγιση και στην εισαγωγή των τεχνών, του θεατρικού παιχνιδιού, του κινηματογράφου, των αθλημάτων, της μουσικής, στο αναλυτικό πρόγραμμα, όχι μόνο των νηπιαγωγείων αλλά και των δημοτικών και γυμνάσιων. Να δοθεί έμφαση (και κονδύλια) σε προγράμματα ανταλλαγής επισκέψεων, δραστηριοτήτων, εκδρομών και στην επικοινωνία με άλλα σχολεία, σε επίπεδο νομών, περιφέρειας, άλλων περιφερειών της Ελλάδας . Παράλληλα να είναι δυνατή η ανταλλαγή και το μοίρασμα ιδεών, δράσεων, προγραμμάτων αλλά και η ανταλλαγή επισκέψεων σε σχολεία άλλων χώρων. Όλα τα παραπάνω θα βοηθούσαν τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί υπεύθυνοι πολίτες του κόσμου, της παγκοσμιοποίησης, της Ειρήνης του 21 ου αιώνα…
Να δίνονται ευκαιρίες στα παιδιά για έκφραση. Να δοθεί βήμα και σε αυτά να εκφράσουν πως θα ήθελαν το σχολείο τους!
Τι θέλεις να θυμούνται οι μαθητές τους για την δασκάλα τους;
Ότι νοιαζόμουν γι αυτά, ότι τους έδινα απλόχερα την αγάπη μου, να θυμούνται το χαμόγελο μου, την αγκαλιά μου, τα τραγούδια που μάθαμε, τις χαρούμενες στιγμές , τα γέλια, τα παραμύθια που είπαμε, τις ταινίες που δημιουργήσαμε, τα παιχνίδια που παίξαμε, τα δρώμενα και τις γιορτές που κάναμε. ( Ζητώ πολλά ; )!
Εγώ θυμάμαι τα γλυκά τους λόγια, τα δώρα – ζωγραφιές με τις αφιερώσεις τους, την αγκαλιά τους, το «σ ‘΄αγαπώ κυρία Μάνια». Θυμάμαι τα λόγια τους τα αστεία τους, τις έξυπνες απαντήσεις τους, τα ευφυολογήματα τους. Τις αγκαλιές τους. Μου δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση ότι οι απόφοιτοι μας, έρχονται και με φωνάζουν από την αυλή του δημοτικού, την επόμενη χρονιά, για να με δουν και να μου πουν ένα γεια και τα νέα τους.
Όπως είπε και ο Αριστοτέλης :” Η εκπαίδευση του μυαλού χωρίς την εκπαίδευση της καρδιάς, δεν είναι εκπαίδευση. “
Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε ή να μας στέλνετε όμορφες φωτογραφίες, αλλά και ότι ενδιαφέρον γίνεται στον τόπο σας!