Όταν το δίκιο οπισθοχωρεί…
Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν αρκεί να έχεις δίκιο, αλλά πρέπει και να το υπερασπιίζεσαι.
Νιωθεις λέει πιο δυνατός.
Τα ταπεινωτικά σχόλια, οι κριτικές όχι μόνο πληγώνουν, αλλά φέρνουν το άτομο και σε δύσκολη θέση.
Όλοι έχουμε μέσα μας αποστομωτικές απαντήσεις που βάζουν τα πράγματα στη θέση τους.
Αξίζει όμως το κόπο να τις χρησιμοποιείς;
Είσαι έτοιμος να εγκαταλείψεις τη καλοσύνη σου και να υποκύψεις σε μειωτικές ατάκες;
Συσσωρεύεις για πολύ καιρό γεγονότα και όταν φτάσεις στο τέρμα, εκεί όπου συναισθηματικά δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις. Ξεσπάς!
Η αποχώρηση, η απομάκρυνση από τέτοιου είδους συμβάντα περιορίζουν τη κατάφωρη αδικία εις βάρος σου.
Το διάστημα που το βιώνεις δεν αισθάνεσαι το πόσο ανθεκτικός γίνεσαι καθώς απομακρύνεσαι..
Δεν υπάρχει κανένα είδος νίκης, όταν διαφωνείς με γεννητικά προβληματικούς χαρακτήρες.
Το δίκιο αξίζει να υποχωρεί για να μη χάσει την αξία του.
Για να μειώσει τον αρνητισμό και να θεσπίσει όρια.
Προσπάθησε να μπεις στη θέση του άλλου, του “αντιπάλου” και μόλις καταλάβεις τι πραγματικά μετράει για εκείνον…
Δώσε του χώρο.
Πάρε τον εαυτό σου, το δίκιο και την τιμή σου και μετέφερε τα στον αληθινό κόσμο.
Εκεί που τα πρόσωπα δεν έχουν παρασκήνια, σκοπούς και συμφέροντα…
Χρυσή Δαμουλάκη, Μαθηματικός – Ειδικός Παιδαγωγός
Ακολουθήστε με στο instagram