Ο χλοοτάπητας αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό, όπου για να επωφεληθούμε τις ιδιότητες και τα πλεονεκτήματα του είναι απαραίτητος ένας σωστός προγραμματισμός εργασιών και διαχείρισης του.
Άρδευση
Η ανάγκες του χλοοτάπητα σε νερό είναι αρκετά μεγάλες ιδιαιτέρα τους καλοκαιρινούς μήνες. Η σωστή άρδευση εξασφαλίζει την κανονική ανάπτυξη και βαθύ χρωματισμό του, την μεγάλη πυκνότητα καθώς και την ικανότητα αναβλάστησης του.
Ένας νεόσπαρτος χλοοτάπητας απαιτεί τακτικά ποτίσματα και μικρές ποσότητες νερού. Μετά τις πρώτες κοπές είναι προτιμότερο το πότισμα να γίνεται σπανιότερα και περισσότερο παρά συχνότερα και λιγότερο. Μεγαλύτερη ωφέλεια του ποτίσματος γίνεται κατά την διάρκεια των πρώτων πρωινών ωρών ή των βραδινών, ενώ η ποσότητα και η επανάληψη ποτίσματος εξαρτάτε από την θερμοκρασία της εποχής, το υπόστρωμα και το είδος του χλοοτάπητα.
Ιδιαίτερη σημασία αποτελεί ο σωστός σχεδιασμός του αρδευτικού συστήματος, ώστε να αποφέρει ομοιομορφία στην κατανομή του νερού. Αυτό επιτυγχάνεται με υπόγεια αρδευτικά συστήματα διαφόρων τύπων, τα οποία είναι δυνατόν να ελέγχονται από Κεντρικούς Προγραμματιστές και Ηλεκτροβάνες και σε συνδυασμό με Μετεωρολογικά όργανα, ώστε να διατηρείται όσο το δυνατόν περισσότερο ένας σωστός προγραμματισμός άρδευσης.
Κοπή Χόρτου
Η κοπή του χλοοτάπητα είναι η συνηθέστερη, αλλά και αναγκαία εργασία. Γίνεται με χειροκίνητες, ηλεκτροκίνητες ή βενζινοκίνητες Χορτοκοπτικές Μηχανές. Η εργασία κοπής ξεκινάει νωρίς την άνοιξη και μπορεί να διαρκέσει έως αργά το φθινόπωρο. Η συχνότητα εξαρτάται από τις συνθήκες περιβάλλοντος, το επίπεδα άρδευσης και λίπανσης, καθώς και το επιθυμητό ύψος. Όλα τα παραπάνω διαφοροποιούνται ανάλογα με την ποικιλία.
Λίπανση
Η λίπανση μαζί με το πότισμα και το κούρεμα, αποτελούν τις βασικές εργασίες συντήρησης του χλοοτάπητα. Οι λιπάνσεις ξεκινάνε με την αρχή της περιόδου, δηλαδή νωρίς την Άνοιξη και η επανάληψη εξαρτάται από την ποικιλία του χλοοτάπητα, το έδαφος, τις συνθήκες περιβάλλοντος, τον τύπο του λιπάσματος την ποσότητα και τον τρόπο εφαρμογής του.
Τα σημαντικότερα θρεπτικά συστατικά είναι το Άζωτο(Ν) που επιταχύνει την ανάπτυξη και ενισχύει το πράσινο χρώμα, ο Φώσφορος (Ρ) που ενισχύει το ριζικό σύστημα και το Κάλιο(Κ) που ενισχύει την ανθεκτικότητα στην ξηρασία και κρύο αλλά και σε ασθένειες. Προσοχή!!! η περίσσια εφαρμογή μπορεί να προκαλέσει τοξικότητες ή άλλα προβλήματα.
Ο συνήθης τρόπος εφαρμογής λιπάσματος γίνεται πεταχτά με το χέρι ή με ειδικούς λιπασματοδιανομείς (κοκκώδες λίπασμα). Σε περίπτωση εφαρμογής μέσω του δικτύου άρδευσης υπάρχουν ειδικοί εγχυτές (venturi) ή δοσομετρικές αντλίες.
Εξαέρωση- Κάθετη Κοπή
Η εξαέρωση είναι μια επιπλέον πρακτική που βοηθάει την ζωτική λειτουργία του χλοοτάπητα. Σκοπός της είναι η απομάκρυνση νεκρών φύλλων και βλαστών και καθώς επίσης και για αραίωση του ριζικού συστήματος. Συνήθως γίνεται δύο φορές τον χρόνο, μια την Άνοιξη και μια το Φθινόπωρο, με την βοήθεια χειροκίνητων ειδικών εργαλείων ή ηλεκτροκίνητων και βενζινοκίνητων μηχανημάτων.
Φυτοπροστασία
Όπως όλες οι καλλιέργειες, έτσι και ο χλοοτάπητας είναι η δυνατόν να αναπτύξει διάφορους εχθρούς, οι οποίοι μπορεί να λειτουργήσουν ανασταλτικά ή να τον καταστρέψουν ολοκληρωτικά ή εμφανισιακά.
Ζιζάνια
Ένας σωστά εγκατεστημένος και συντηρημένος χλοοτάπητας δύσκολα προσβάλλεται από ζιζάνια και η καλύτερη λύση για την καταπολέμηση των ζιζανίων, είναι η δημιουργία ενός υγιούς και δυνατού χλοοτάπητα. Σε περίπτωση όμως εμφάνισης ζιζανίων οι τρόποι καταπολέμησης τους είναι οι εξής: το βοτάνισμα με το χέρι ή με χειροκίνητα εργαλεία, συνεχείς κουρέματα σε χαμηλό ύψος και εξαερισμό και εάνκρίνεται αναγκαίο εφαρμογή εξειδικευμένων ζιζανιοκτόνων.
Μύκητες
Οι μύκητες εμφανίζονται συνήθως με μορφή ομοιομόρφων ανοιχτόχρωμων κηλίδων. Το περιβάλλον που τους ευνοεί είναι περίσσια υγρασίας και υψηλής θερμοκρασίας, η ανεπάρκεια αερισμού του χλοοτάπητα καθώς και η υψηλή αζωτούχος λίπανση. Για την καταπολέμηση τους γίνεται είτε προληπτικά με ψεκασμό με κατάλληλα μυκητοκτόνα βιολογικού ή συμβατικού χαρακτήρα, από μέσα Άνοιξης έως αρχές Καλοκαιριού και τέλη Καλοκαιριού έως μέσα Φθινόπωρου, ή με επεμβάσεις στα πρώτα συμπτώματα.
Έντομα
Το έντομα αποτελούν τον σημαντικότερο εχθρό του χλοοτάπητα, καθώς μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτους ζημίες. Ορισμένα έντομα τρέφονται από το φύλλωμα και ορισμένα από το ριζικό σύστημα.
Όταν διαπιστώνεται κινητικότητα εντόμων στο υπέργειο τμήμα π.χ. ακριδάκι, πρέπει να παρθούν μέτρα φυτοπροστασίας. Η μεγάλες ζημίες είναι αυτές που προκαλούνται υπόγεια στο ριζικό σύστημα από κάμπιες ή άλλα μασητικά έντομα.
Σημάδι προσβολής εμφανίζεται με ξήρανση του χλοοτάπητα και απλώνεται με ακανόνιστη μορφή από ένα σημείο ή περισσότερα, επίσης όταν βλέπουμε πούλια ή παρασιτικά έντομα(σφίγγα) μέσα στο χλοοτάπητα. Είναι δύσκολο να τα διαγνώσουμε έγκαιρα και η καλύτερη αντιμετώπιση τους είναι η πρόληψη με ψεκασμούς από βιολογικά ή συμβατικά σκευάσματα.
Οι πρώτες προσβολές ξεκινάνε από τα μέσα της Άνοιξης, με αποκορύφωμα το Καλοκαίρι και φθίνουν όταν αρχίζουν να πέφτουν οι θερμοκρασίες.
Προσοχή!!! Για οποιαδήποτε επέμβαση με χημικά είτε για πρόληψη, είτε για καταπολέμηση πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη ο παράγοντας άνθρωπος και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
1. Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένες γενικές οδηγίες για την σωστή συντήρηση του χλοοτάπητα. Είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανάλογα με την εποχή, το κλίμα και το μικρόκλιμα της περιοχής, την ποικιλία του χλοοτάπητα ή άλλους παράγοντες που έχουν σχέση με την ανάπτυξη του χλοοτάπητα.
2. Πηγή πληροφοριών: Γραστις, Επιστήμη και Τεχνική του Χλοοτάπητα, του Ι. Σπαντιδάκη, Φυλλάδιο Περιποίησης του Χλοοτάπητα, από την Viking, καθώς και, από εφαρμογές και εμπειρίες της Καδιανάκης Α.Ε.