Δημήτρης Τσιλινίκος, ένας ταλαντούχος ηθοποιός και ένας πολυπράγμων άνθρωπος
Σήμερα θα ήθελα να σας παρουσιάσω έναν άνθρωπο που εκτιμώ και θαυμάζω ανέκαθεν ιδιαίτερα…τον ηθοποιό κατά κύριο λόγο Δημήτρη Τσιλινίκο!
Συνέντευξη στην Μαρία Ψωμαδάκη
Είναι ένας άνθρωπος πολυπράγμων,ευφυής, ιδιαιτέρως δημιουργικός με ένα δυναμικό και αξιοπρόσεκτο χαρακτήρα! Αυτό που θαυμάζω σε αυτόν είναι το πάθος με το οποίο παλεύει για τα όνειρά του και το σθένος που επιδεικνύει σε αυτόν τον αέναο αγώνα! Επί σκηνής θα αντικρίσει κανείς ένα ιδιαιτέρως ταλαντούχο ηθοποιό που σε καθηλώνει με την ερμηνεία του!
Εκτός σκηνής ένα συγκροτημένο άτομο με ευαισθησίες, με ενσυναίσθηση, και μαχητικότητα!
Ας τον γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα…τι λέτε;
Θα ήθελα να μας συστήσεις τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Δημήτρη Τσιλινίκο.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα. Έφυγα στα 18 μου για σπουδές στο Τμήμα Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Στα 28 μου γνώρισα το θέατρο κι άλλαξε η κοσμοαντίληψή μου. Από κει και πέρα, έγινα πατέρας μιας κόρης που σήμερα είναι 15 ετών – άλλο ένα γεγονός που με άλλαξε – και στην πορεία μπήκα στο χώρο της συγγραφής με 2 εικονογραφημένα βιβλία για παιδιά, 5 θεατρικά έργα και 4 σενάρια για ταινίες μ.μ. Εντωμεταξύ, σκηνοθετώ για το θέατρο αλλά και για τον κινηματογράφο.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που ένιωσες αυτό το ιδιαίτερο σκίρτημα μέσα σου που σε οδήγησε στο δρόμο της υποκριτικής;
Στο σχολείο, στην έκτη δημοτικού. Ωστόσο, δεν υπήρξαν περαιτέρω ερεθίσματα. Αργότερα, στα 28 μου, βρέθηκα σε μια ερασιτεχνική ομάδα ονόματι “Επί σκηνής” (που υφίσταται έως σήμερα στο Βόλο), με ένα εμπνευσμένο δάσκαλο και σκηνοθέτη, τον αείμνηστο Λάκη Καραλή. Εκεί ξανάνιωσα αυτό το ιδιαίτερο σκίρτημα και μάλιστα πολύ έντονα πια. Στη συνέχεια πήγα και γράφτηκα στο “Θεατρικό Εργοτάξιο” της Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου στη Σταυρούπολη όπου δίδασκε και ο Λάκης.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Μου αρέσει να μελετάω τις τεχνικές της οπτικής αφήγησης. Δηλαδή τους τρόπους που μπορεί κανείς να αφηγηθεί μια ιστορία στην οθόνη ή στο θέατρο. Διαβάζω εγχειρίδια, παρακολουθώ σεμινάρια, κάθομαι και ξαναβλέπω ταινίες αναλύοντας τη δομή τους και μετά γράφω τα δικά μου σενάρια ή θεατρικά έργα.
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;
Θα σου αλλάξω λίγο την ερώτηση. Θα σου απαντήσω στο ποια είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου. Να προλάβω να “καταθέσω” τις ιδέες και όσα με απασχολούν ως άνθρωπο μέσα από κάποια έργα μου.
Θα ήθελες να μας πεις τι σημαίνει για εσένα ευτυχία;
Σημαίνει να είμαι παρών στο εδώ και τώρα και σε όσα αυτό έχει να μου δώσει, ακόμα και αρνητικά κατά μία ερμηνεία. Αλλά η ευτυχία νομίζω κρύβεται και στην προσφορά προς τους άλλους και στην προσωπική εξέλιξη.
Αλήθεια ποια ταινία σε έχει σημαδέψει περισσότερο;
Είναι πολλές και διάφορες. Δεν μπορώ πλέον να ξεχωρίσω κάποια τους. Βλέπεις παίζει σημαντικό ρόλο η ηλικία και η στιγμή που συναντιέται κανείς με κάτι, με ένα κινηματογραφικό έργο εν προκειμένω. Η αλληλεπίδραση μπορεί να είναι από αδιάφορη έως μοιραία, ανάλογα το τι κουβαλάει κανείς εκείνη την περίοδο και μέσα από ποιο πρίσμα βλέπει τον κόσμο.
Τι βιβλία προτιμάς να διαβάζεις συνήθως;
Συνήθως μυθιστορήματα, ποίηση, διηγήματα. Οπωσδήποτε και θεατρικά έργα. Καμιά φορά και κάποιο δοκίμιο.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάτι που σε εκφράζει;
“Ελεύθερος είναι εκείνος που έχει ξεπεράσει τους φόβους του», νομίζω του Αριστοτέλη.
Ποια συνεργασία έχεις ξεχωρίσει;
Από κάθε συνεργασία παίρνεις κάτι. Υπήρξαν όμως συνεργασίες που αποτέλεσαν μια νέα μαθητεία για μένα όπως η πρόσφατη συνεργασία μου με τον Κοραή Δαμάτη στο έργο του Πέτερ Βάις “Η δολοφονία του Μαρά” στην κεντρική σκηνή του ΚΘΒΕ πέρυσι.
Που σε βρίσκουμε επαγγελματικά αυτή την περίοδο;
Μόλις ολοκλήρωσα στο ΚΘΒΕ ένα κύκλο παραστάσεων με το Θέατρο Σκιών του Χρήστου Στανίση που διασκεύασε την “Ειρήνη” του Αριστοφάνη για παιδιά, στήνοντας μια αρχαιολαϊκή κωμωδία με ηθοποιούς, παραδοσιακούς μουσικούς και φυσικά φιγούρες του Καραγκιόζη. Από δω και πέρα, εξετάζω κάποιες νέες προτάσεις.
Μιας και είμαστε στο καλοκαιράκι και μια επίκαιρη ερώτηση. θα ήθελα να μου πεις ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι από όσα έχεις κάνει μέχρι σήμερα.
Είναι δύο. Ένα ταξίδι στην Ικαρία κι ένα στη Σαμοθράκη.
Θα ήθελα να μου πεις τι αποτελεί για εσένα πηγή έμπνευσης;
Μια ταινία, ένα βιβλίο, μια έκθεση ζωγραφικής, μια συνέντευξη, ένα ποίημα, ένα σχόλιο, μια συζήτηση στο διπλανό τραπέζι, ένα βλέμμα, ένας περαστικός, μια είδηση. Δεν έχει τελειωμό αυτή η λίστα.
Τι προσδοκίες έχεις για το μέλλον;
Μεγαλώνοντας μαθαίνω να έχω περισσότερες προσδοκίες από το παρόν. Από το παρόν λοιπόν, ζητώ να είναι ξεκάθαρο, είτε καταπιάνομαι με κάτι απλό είτε με κάτι πιο ουσιώδες. Είτε βρίσκομαι με φίλους σε ένα ουζερί είτε γράφω ή μελετώ.
Αν δεν ήσουν ηθοποιός υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να κάνεις στη ζωή σου και θα σε εξέφραζε εξίσου;
Σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Στην ουσία πρόκειται για τις άλλες δύο μου ιδιότητες που τις εξασκώ όσο μπορώ παράλληλα. Ευελπιστώ να τις εξελίξω ακόμα περισσότερο.
Θα ήθελα να κλείσουμε τη συνέντευξη μας με μουσική και το αγαπημένο σου τραγούδι.
Η “Μικρή Πατρίδα” σε μουσική Γιώργου Ανδρέου και στίχους Παρασκευά Καρασούλου.
Σύνδεσμοι:
imdb profile: Dimitris Tsilinikos – IMDb
ΚΘΒΕ προφίλ: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Συντελεστές (ntng.gr)
FB σελίδα: Dimitris Tsilinikos | Facebook
Instagram:Tsilinikosdimitris