“Αναμνηστική δόση”, από την Αγγελικής Τανίδου
Σήμερα θα σας παρουσιάσω μια νέα συγγραφέα με πηγαίο ταλέντο, πυγμή και κοφτερό λόγο! Τα κείμενα της είναι λιτά, απέριττα και μεστά νοημάτων.
Θα αντιληφθεί ο αναγνώστης την ανταπόκριση τους σε προβληματισμούς που άπτονται της σύγχρονης καθημερινότητας και ζωής! Κείμενα στα οποία ο καθένας από εμάς θα βρει αναμφίβολα ένα κομμάτι του εαυτού του. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί! Γνωριζοντας την συγγραφέα θα ήθελα να αναφερθώ στην εκρηκτική της προσωπικότητα, στη μαχητικότητα της και στην αγάπη που βάζει σε οτιδήποτε επιλέγει να υπηρετήσει! Την ευχαριστώ ιδιαίτερα για την συνέντευξη που μου παραχώρησε!
Καλοτάξιδο το βιβλίο σου Αγγελική μου!
Συνέντευξη στην Μαρία Ψωμαδάκη
Θα θέλατε να μας συστήσετε την συγγραφέα Αγγελική Τανίδου;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πτολεμαΐδα του νομού Κοζάνης. Ως απόφοιτος Κλασικού Λυκείου η κλασική φιλολογία μου πήγαινε πολύ. Έτσι τέλειωσα την αντίστοιχη ειδίκευση στο Φιλολογικό του ΑΠΘ. Το σαράκι της γραφής όμως με έτρωγε από μικρή. Σπούδασα Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας με ειδίκευση στην εκπαίδευση και ως μάχιμη εκπαιδευτικός εργάζομαι στο δημόσιο σχολείο εδώ και 20 χρόνια. Δυο βιβλία στο ενεργητικό μου… αισίως, οι «105 ασκήσεις δημιουργικής γραφής για τη λογοτεχνία στο Λύκειο» και πρόσφατα η «Αναμνηστική Δόση» και τα δυο από τις εκδόσεις Οσελότος.
Υπήρξε κάποιο βίωμα, κάποιο πρόσωπο, ενδεχομένως κάποιο γεγονός που σας επηρέασε στο να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Από πολύ μικρή έγραφα στιχάκια. Το καταλυτικό γεγονός όμως ήταν το εξής: Σε ηλικία 11 ετών σε ένα διαγωνισμό βιβλίου για παιδιά -την εφημερίδα με την προκήρυξη έφερε στο σπίτι η αδελφή του πατέρα μου- μια «παρανόηση» με οδήγησε να γράψω μια εκτεταμένη παιδική ιστορία και να στείλω συμμετοχή. Αφορμή ήταν μια διαφήμιση της UNICEF με τα παιδάκια της Αφρικής. Δυστυχώς ο διαγωνισμός ήταν για «φτασμένους» ενήλικες συγγραφείς που το βιβλίο τους θα το διάβαζαν παιδιά και έτσι απορρίφθηκα. Ωστόσο δεν πτοήθηκα και… γράφω ακόμα!
Κατά την παιδική σας ηλικία ποια βιβλία είχατε αγαπήσει πολυ και ποιούς συγγραφείς, που ίσως επηρέασαν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας, τις απόψεις σας ή ακόμα και τον τρόπο που γράφετε εσείς τώρα;
Αγαπούσα πολύ και αγαπώ ακόμα την ελληνική λογοτεχνία και αυτή διάβαζα περισσότερο και στα παιδικά και στα εφηβικά μου χρόνια. Αγαπημένα τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα και ιδίως «Τα μυστικά του Βάλτου», «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» της Άλκης Ζέη, τα βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη κι αργότερα Σαμαράκης και Ιωάννου.
Ποιό γεγονός στάθηκε αφορμή για να γράψετε το βιβλίο σας “Αναμνηστική δόση”;
Η «Αναμνηστική Δόση» είναι μια συλλογή 17 μικροαφηγήσεων (δυο-τρία μεγαλύτερα σε έκταση διηγήματα υπάρχουν στο βιβλίο) που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο εγκλεισμός στο σπίτι μας οδήγησε τους περισσότερους σε μια στροφή προς την εσωτερικότητα που μας έκανε να ξανασκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα για μας και τους γύρω μας. Παράλληλα όμως η απώλεια, ο θάνατος από τον covid, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, οι άστεγοι, οι γυναικοκτονίες ήταν για μένα τροφή για σκέψη αλλά και αφορμές έμπνευσης.
Πείτε μου επίσης, από πού αντλείτε έμπνευση για τα βιβλία σας;
Η έμπνευση περιδιαβαίνει παντού γύρω μας, αρκεί να αφήσει κανείς το μυαλό του ελεύθερο να την συναντήσει. Η ιστορία που θα σου πει ένας ηλικιωμένος, μια παλιά φωτογραφία, ένα βιντεάκι που θα δεις στο fb, μια είδηση στην τηλεόραση μπορούν να αποτελέσουν το πρωτογενές υλικό της συγγραφής, τη σπίθα για να γράψω κάτι.
Πόσος χρόνος απαιτείται για τη συγγραφή βιβλίων τέτοιου είδους; Απαιτείται κάποια συστηματική έρευνα ή κάποια συλλογή δεδομένων προτού προβείτε στη συγγραφή;
Δε νομίζω πως η συγγραφή σχετίζεται με τα χρονόμετρα. Βέβαια, υπάρχουν συγγραφείς που γράφουν συστηματικά, καθημερινά και με πρόγραμμα. Δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Για τα μικροαφηγήματα μου αρκεί μια έκρηξη της στιγμής, όπως προείπα. Για τα μεγαλύτερης έκτασης λογοτεχνικά έργα (νουβέλα μυθιστόρημα, αστυνομικό) σίγουρα χρειάζεται και χρόνος και έρευνα, ανάλογα πάντα με το θέμα.
Νιώθετε ωριμότερη συγγραφικά μετά την έκδοση του πρώτου σας βιβλίου;
Για να ωριμάσει συγγραφικά κάποιος χρειάζονται χρόνια αναγνωστικής μελέτης και συγγραφικής… άσκησης. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα και νιώθω χαρούμενη που το τόλμησα εκπληρώνοντας ένα παιδικό μου όνειρο, να δω το όνομά μου τυπωμένο στο εξώφυλλο ενός βιβλίου που να με ικανοποιεί και αισθητικά αλλά και στο περιεχόμενο. Το ευχάριστο είναι πως τα πρώτα μηνύματα από το αναγνωστικό κοινό είναι θετικά.
Σε ποιο κοινό πιστεύετε ότι απευθύνεται το βιβλίο σας;
Σε όσους διαβάζουν σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.
Ποια είναι τα όνειρα σας για το μέλλον τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;
Επαγγελματικά βρίσκομαι στο χώρο της εκπαίδευσης. Αγαπώ τη δουλειά μου. Είναι τόσο αναζωογονητική η επαφή με τη νέα γενιά! Εύχομαι να είμαι γερή και να εργάζομαι με αξιοπρέπεια για τα υπόλοιπα χρόνια που απομένουν. Όσο για τη συγγραφή, είναι για μένα η βαθιά ανάσα που παίρνω μέσα στην ασφυκτική καθημερινότητα και το λυτρωτικό μου καταφύγιο στις δύσκολες ώρες.
Πόσο εύκολη ήταν η συγγραφή των βιβλίων για εσάς; Εμπεριείχε κάποιες δυσκολίες ή προέκυψε αβίαστα;
Δεν είναι καθόλου εύκολη η συγγραφή. Κάθε κείμενο, κάθε κεφάλαιο, κάθε διήγημα είναι ένας μικρός τοκετός! Για να φτάσεις σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα χρειάζεται πολλή δουλειά και δημιουργικό γράψε-σβήσε που έλεγε κι ο Μίμης Σουλιώτης.
Ποιός είναι ο τελικός κριτής της δουλειάς σας;
Μια πολύ καλή μου φίλη, που λέει ακόμα και πικρές αλήθειες και βέβαια το αναγνωστικό κοινό. Μπορεί η βιβλιοκριτική να εγκωμιάσει ή να καταβαραθρώσει ένα βιβλίο και σίγουρα ασκεί σημαντικό ρόλο στην προώθησή του αλλά ο μέσος αναγνώστης είναι αυτός που θα δώσει το στίγμα αγοράζοντας και διαβάζοντάς το. Εξάλλου, δε μπορούμε να είμαστε αρεστοί σε όλους, ούτε και λογοτεχνικά!
Πώς αισθάνεστε την επαφή με τον κόσμο που σας προσφέρει το βιβλίο σας;
Είναι συναρπαστικό να βρίσκεις ανθρώπους που ταυτίζονται με τους προβληματισμούς σου. Ιδιαιτέρως οι βιβλιοπαρουσιάσεις έχουν παλμό και ζωντάνια και μέσα από αυτές διαπιστώνεις με χαρά πως κάποιοι αναγνώστες ανακαλύπτουν πολύ περισσότερα μηνύματα και ιδέες στο βιβλίο σου από αυτά που εσύ σκέφτηκες να τους δώσεις.
Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες του βιβλίου σας;
Στους επίδοξους αναγνώστες θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα. Να αγοράσουν το βιβλίο, να το διαβάσουν και να το κρίνουν αυστηρά!
Κλέινοντας θα ήθελα να δώσετε το δικό σας στίγμα με μια φράση που σας εκφράζει.
«Ποτέ μην τα παρατάς». Φύσει πείσμων όχι ξεροκέφαλη, θεωρώ πως σε όποια αναποδιά κι αν σου τύχει στη ζωή, πρέπει να πεισμώνεις, να σηκώνεσαι και να συνεχίζεις.
