Μια ανάσα πριν μας αποχαιρετήσει και ο φετινός Αύγουστος…ένα μήνα που θα τον θυμόμαστε για τις υψηλές θερμοκρασίες του, αλλά και για τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα μας. Ας τον αποχαιρετήσουμε με ένα αγαπημένο και διαχρονκό τραγούδι, σε στίχους Οδυσσέα Ελύτη!
«Το Θαλασσινό τριφύλλι», ένα θρυλικό έργο της Ελληνικής δισκογραφίας με κομμάτια τα οποία δεν έχουν πάψει να τραγουδιούνται αδιαλείπτως από την εποχή που γράφτηκαν, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, μουσική Λίνου Κόκοτου και ερμηνεία Ρένας Κουμιώτη! Ένας δίσκος που πρωτοκυκλοφόρησε το 1972 από τη LYRA.
Το θαλασσινό τριφύλι από Τα Ρω του Έρωτα
Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
Μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες στα πράσινα χαλίκια
Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
Το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.
Κι όποιος το ’βρει δεν πεθαίνει
κι όποιος το ’βρει δεν πεθαίνει.
Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια
Δε γελάνε μήτε κλαίνε
μόνο λένε μόνο λένε:
– Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια
Να ’χεις τύχη να ’χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει
Κι από τ’ ουρανού τα μέρη
την αγάπη να σου φέρει.
Το θαλασσινό τριφύλλι
ποιος θα βρει να μου το στείλει
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.