Ο τελευταίος αποχαιρετισμός

Ο τελευταίος αποχαιρετισμός
Σαν να βρίσκομαι σε έναν αέναο κύκλο αναζητήσεων, όπου οι προβληματισμοί στροβιλίζονται σε μια χοάνη στον χωροχρόνο δίχως αρχή και τέλος.


Γράφει η Μαρία Ψωμαδάκη


Αυτές τις τελευταίες μέρες μια εσωτερική έντονη ανάγκη λοξοδρομεί από τον στρόβιλο και με αναζητεί. Απαιτεί να εκτεθεί για να αποκατασταθεί το δίκιο και να έλθει η πάσα αλήθεια στο φως. Ας μην της χαλάσουμε το χατήρι λοιπόν.

Η τελευταία αυλαία έπεσε, το χειροκρότημα καταλάγιασε, τα φώτα της παράστασης έσβησαν, οι μάσκες υποχώρησαν! Το τέλος γράφτηκε. Η ώρα της αλήθειας, η δύσκολη αυτή ώρα του λογαριάζεις και λογαριάζεσαι. Εγώ απούσα μεν φυσική παρουσία, περιμένω δε με εγκαρτέρηση τον επίλογο της ζωής μου. Όχι όσα έπραξα, αλλά εκείνα που ήμουν και καθόρισαν την ανθρώπινη υπόσταση μου.

Άραγε να αφουγκράστηκε κανείς τη δικιά μου αλήθεια; θα υπερασπιστεί κανείς το πέρασμα μου από αυτή τη ζωή; Ερωτήσεις που δυστυχώς θα απαντηθούν μετά το φευγιό μου, ίσως και πάλι όχι! Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις.
Αναρωτηθείτε ο καθένας για τον εαυτό του πολύ προσεκτικά το ενδεχόμενο της ύπαρξης ενός τέτοιου ανθρώπου, που θα μπορέσει να μιλήσει με αγάπη από εσάς, για εσάς, χωρίς εσάς.

Σε κάθε περίπτωση χωρίς να τσιγκουνευτεί λόγια και αισθήματα! Αν το πρόσημο στην εξίσωση αυτή είναι θετικό και ο άγνωστος Χ έχει λυθεί, τότε να θεωρείται εαυτόν ιδιαιτέρως τυχερό. Ίσως να κρατάτε στα χερια σας την απόδειξη ότι αγαπηθήκατε εις βάθος, εις πλάτος…σε κάθε διάσταση της ύπαρξης σας.
Στην απουσία κάθε είδους, φίλοι μου, προσωρινή ή οριστική οι μάσκες της προσποίησης πέφτουν. Εκεί ακριβώς ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι. Τα αληθινά και ειλικρινή από τα επιτηδευμένα, τα επιφανειακά και τα κίβδηλα . Οι πιο μεγάλες αλήθειες ειπώθηκαν όταν δεν είμασταν παρόντες…Ψέμματα;
Σαν δεν με έπαιρνε ο ύπνος χθες αργά πήρα να αναλογίζομαι πόσοι άνθρωποι πέρασαν από τη ζωή μου…Ποιοί ήρθαν και έμειναν, ποιοί απήλθαν αλλά και ποιοί δεν έχουν έρθει ακόμα.

Βαθύτατα ευγνώμων σε όποιον εξ αυτών απευθύνει τον ύστατο αποχαιρετισμό ….αυτόν τον διαφορετικό, τον ανθρώπινο, τον ζεστό και τρυφερό …αυτόν που θα μαρτυρεί σε βάθος χρόνου ότι η ζωή μου έχει αφήσει τουλάχιστον ένα κέρδος!

Σχολιάστε